ΑΡΔΑΜΕΡΙ

Το Αρδαμέρι είναι ένα χωριό του νομού Θεσσαλονίκης, σκαρφαλωμένο στο όρος Χορτιάτη. Το Αρδαμέρι απέχει 38 χλμ. από την Θεσσαλονίκη και βρίσκεται στις ΒΑ παρυφές του Χορτιάτη. Μαζί με τον Άγιο Βασίλειο, το Βασιλούδι, τη Γερακαρού και τα Λαγκαδίκια συναποτελούν σήμερα τη Δημοτική Ενότητα Κορώνειας του Δήμου Λαγκαδά. Ιστορικά το χωριό καταστράφηκε από τους Τούρκους δύο φορές, αρχικά με την κατάληψη της Θεσσαλονίκης το 1430 από τους Τούρκους και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της επανάσταση του 1821, όταν δημιουργήθηκε ένα κίνημα στην περιοχή, με επικεφαλής τον Εμμανουήλ Παππά. Οι κάτοικοι του Αρδαμερίου συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821 και ανάμεσά τους διακρίθηκαν οι αγωνιστές Βασίλειος Συρόπουλος, Γεώργιος Μαριανός και Κωνσταντίνος (Κωνσταντής) Αργύρης. Από μνημεία, το κυριότερο του χωριού είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου, ναός του 1836, χτισμένος σε παλιότερη βασιλική, της οποίας σώζονταν αρκετά γλυπτά ενσωματωμένα στην τοιχοποιία, κι άλλα, κυρίως κιονίσκοι από θωράκια, φυτεμένα στην νότια αυλή. Η εκκλησία κάηκε από τους Τούρκους το 1821 και ξαναχτίστηκε  πάνω στο παλιό κτίσμα το 1836, με τη βοήθεια όλων των κατοίκων.

ARDAMERI

Ardameri is a village in the prefecture of Thessaloniki, perched on Mount Chortiatis. Ardameri is 38 km from Thessaloniki and is located on the northeastern edge of Hortiatis. Together with Agios Vasilios, Vasiloudi, Gerakarou and Lagadikia, they form today the Municipal Unit Koronia of the Municipality of Lagada. Historically, the village was destroyed by the Turks twice with the occupation of Thessaloniki in 1430 by the Turks and in the revolution of 1821, when a movement was created in the area, led by Emmanuel Pappas, which did not end well. The residents of Ardamerion participated in the revolution of 1821 and among them were the fighters Vasilios Syropoulos, Georgios Marianos (1797-1831) and Konstantinos (Konstantinos) Argyris. Among monuments, the main one of the village is the Assumption of the Virgin Mary, a church of 1836, built in an old basilica, of which several sculptures embedded in the masonry were preserved, and others, mainly kionisks from vaults, planted in the southern courtyard. The church was burned by the Turks in 1821 and rebuilt on the old building in 1836, with the help of all the inhabitants. The church was rebuilt in 1836 and restored in 1836 with the help of the people of the village.