ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
Μα ποιος θα’ ρθει να κρατήσει την ορμή μιας μπόρας που πέφτει
Ποιος θα μετρήσει μία μία τις σταγόνες πριν σβήσουν στο χώμα
Πριν γίνουν ένα με την λάσπη σαν τις φωνές των ποιητών
Επαίτες μιας άλλης ζωής της Στιγμής λιποτάχτες
Ζητούνε μια νύχτα απρόσιτη τα σάπια όνειρα
Γιατί η σιωπή μας είναι ο δισταγμός για την ζωή και τον θάνατο
[Μανόλης Αναγνωστάκης, «Η Αγάπη είναι Φόβος»]
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1925. Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη (1955-1956). Άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου στη Θεσσαλονίκη και από το 1978 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Για την πολιτική του δράση στο φοιτητικό κίνημα φυλακίστηκε στο διάστημα 1948-1951, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο, όμως το 1951 του δίνεται χάρη και αποφυλακίζεται. Ενταγμένος για κάποια χρόνια στο ΚΚΕ, μετά τη διάσπαση του, το 1968, εντάχθηκε στην πτέρυγα του ΚΚΕ εσωτερικού. Κατά την επταετή Χούντα ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση, ενώ το 1984 υπήρξε υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ Εσωτερικού. Το 1945 εξέδωσε με δικά του έξοδα την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Εποχές». Τα ποιήματα που ο Μανόλης Αναγνωστάκης άφησε πίσω του δημοσιευμένα είναι 88 και γράφτηκαν από το 1941 έως το 1971. Το 1979 κυκλοφόρησε ο συγκεντρωτικός τόμος των ποιημάτων του και το 1983 κυκλοφόρησε ιδιωτικά το αυτοβιογραφικό σχόλιο «Y.Γ.». Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες, ενώ μελοποιήθηκαν από συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Μιχάλης Γρηγορίου, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1986) και το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας (2002) και αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το πιο γνωστό του ποίημα ήταν το Μιλώ, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Πέθανε στις 23 Ιουνίου το 2005, καταβεβλημένος από χρόνια αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα. Τα χρόνια της κατοχής, η αντίσταση, ο εμφύλιος και η ήττα της αριστεράς σημάδεψαν το ποιητικό του έργο, εκφράζοντας την αβεβαιότητα αλλά και την ελπίδα μιας ολόκληρης εποχής.
[Δ. Κιτριώτη – Γ. Μυλωνά, Βιογραφίες Εργογραφίες Ελλήνων Συγγραφέων, sansimera.gr]
MANOLIS ANAGNOSTAKIS
But who will come to hold back the onrush of the sudden storm?
Who will count the raindrops one by one before they vanish into the Earth
Before they become one with the mud like the poets’ voices?
Suppliants of another life, deserters of the Moment
Their putrescent dreams seek an inaccessible night
Because our silence is the hesitation for life and for death
[Manolis Anagnostakis “Love is Fear”]
Manolis Anagnostakis was born in Thessaloniki in 1925. He was one of the leading poets and critics during and after the Greek Civil War in the late 1940s. He influenced the generation of poets immediately after him. He studied medicine and specialized in radiology in Vienna (1955-1956). He practiced his profession in Thessaloniki and in 1978 he moved to Athens. Arrested for his involvement with Student Movement at the University of Thessaloniki in 1948, spent several years in Heptapyrgion or Yedi Kule, a notorious state prison. He was sentenced to death by court martial. Fortunately, his death sentence never carried out and in 1951 he was pardoned and released from prison due to a wide-ranging amnesty. He was a member of the KKE for some years and after its split in 1968, he joined the domestic wing of the KKE. During the seven years of the Junta he developed strong anti-dictatorial activity, and in 1984 he was a candidate for the European Parliament with the KKE Domestic. In 1945 he published his first collection of poems entitled ‘Epochs’ at his own expense. There are 88 published poems that Manolis Anagnostakis left behind, written between 1941 and 1971. Anagnostakis’ poetry has been described as “terse”. His early works may be comparable in number of lines to Kavafi but do contain single-word lines and single-line vetse paragraphs. His poems have been translated into numerous European languages and set to music by composers such as Mikis Theodorakis, Thanos Mikroutsikos, Michalis Gregoriou, Yannis Markopoulos and Dimitris Papadimitriou. He was awarded the State Poetry Prize (1986) and the Grand Prize for Literature (2002). He was also awarded an honorary doctorate by the University of Thessaloniki. His most famous poem was Milo, set to music by Mikis Theodorakis. He died on 23 June 2005, suffering from chronic respiratory and cardiovascular problems. Τhe years of the occupation of Greece by the Germans, the resistance, the civil war, and the defeat of the left marked his poetic work, expressing the uncertainty and hope of an entire era.