ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΥΣΤΑΛΗΣ
Ο Κωνσταντίνος Κρυστάλλης ήταν Έλληνας ποιητής και πεζογράφος της Νέας Αθηναϊκής σχολής, δηλαδή ανήκει στη γενιά των ποιητών που εμφανίστηκαν στη νεοελληνική λογοτεχνία μετά το 1880. Χαρακτηρίστηκε ως ο «τραγουδιστής του χωριού και της στάνης» και ο ποιητής που ύμνησε όσο κανένας άλλος τα λεβέντικα βουνά και τη ζωή της υπαίθρου. Ο Κώστας Κρυστάλλης γεννήθηκε το 1868 στο Συρράκο της Ηπείρου. Ήταν γιος του εύπορου εμπόρου Δημητρίου Κρουστάλλη και έμεινε σε μικρή ηλικία ορφανός από μητέρα, η οποία πέθανε από φυματίωση. Μαθητής ακόμα της Ζωσιμαίας Σχολής στα Ιωάννινα, εξέδωσε το φλογερό πατριωτικό ποίημα «Αι σκιαί του Άδου» (1887), στο οποίο εξυμνούσε με πάθος τους εθνικούς αγώνες και τους ήρωες του 1821. Η Ήπειρος ωστόσο ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να καταζητήσουν το νεαρό ποιητή. Για ν’ αποφύγει τη σύλληψη αναγκάστηκε να φύγει στην Αθήνα, όπου δούλεψε σκληρά. Μετά την άφιξή του στην Αθήνα, άλλαξε το επίθετό του σε Κρυστάλλης. Ο Κρυστάλλης έγραψε κι άλλα έργα, όπως τα πεζογραφήματα για τους «Βλάχους της Πίνδου» και το πατριωτικό του «Ο Καλόγερος της Κλεισούρας του Μεσολογγίου». Ωστόσο εκείνα που τον κάνουν να ξεχωρίζει είναι τα «Αγροτικά» (1891) και ο «Τραγουδιστής του Χωριού και της Στάνης» (1892), που τιμήθηκε με έπαινο στον Φιλαδέλφειο διαγωνισμό. Σ’ αυτά τα ποιήματα, που έχουν βουκολικό χρώμα, ο ηπειρώτης ποιητής ξεκινά από τη λαϊκή παράδοση και το δημοτικό τραγούδι, τα οποία και πλουτίζει με την ομορφιά της ελληνικής φύσης. Στα τέλη του 1893, κέρδισε 2.500 δραχμές από λαχείο κι έτσι μπόρεσε στις αρχές του επομένου έτους να δημοσιεύσει τα «Πεζογραφήματά» του. Οι δύσκολες συνθήκες ζωής του είχαν αποτέλεσμα να προσβληθεί από φυματίωση. Μετακόμισε στην Κέρκυρα, ελπίζοντας ότι εκεί θα βελτιωθεί η υγεία του. Ωστόσο αυτή επιδεινώθηκε και τελικά πέθανε σε ηλικία μόλις 26 χρονών στις 22 Απριλίου του 1894 στην Άρτα, όπου έμενε με την αδερφή του.
[πηγές: Δημήτρη Κιτριώτη – Γιάννη Μυλωνά, Βιογραφίες Εργογραφίες Ελλήνων Συγγραφέων, Αθήνα 1980, sansimera.gr/biographies]
KOSTAS KRYSTALIS
Konstantinos Krystallis was a Greek poet and prose writer of the New Athenian school, i.e. he belonged to the generation of poets who appeared in modern Greek literature after 1880. He was described as the ‘singer of the village and the barn’ and the poet who praised the Levantine mountains and rural life like no other. Kostas Krystallis was born in 1868 in Syrrakos, Epirus. He was the son of the wealthy merchant Demetrios Krustallis and was orphaned at an early age by his mother, who died of tuberculosis. While still a student at the Zosimaia School in Ioannina, he published the fiery patriotic poem “The Shadows of Ados” (1887), in which he passionately praised the national struggles and the heroes of 1821. Epiros, however, was then enslaved and the Turks were after the young poet. To avoid arrest he was forced to flee to Athens, where he worked hard. The poet changed his surname to Krystallis when he came to Athens. Krystallis wrote other works, such as the prose novels about the “Vlachs of Pindos” and his patriotic “The Monk of the Kleisoura of Mesolonghi”, but those that make Krystallis special are “Agrarian” (1891) and “The Singer of the Village and the Stani” (1892), which was awarded a commendation in the Philadelphia competition. In these poems, which have a bucolic colour, the Epirus poet starts from folk tradition and folk song, and enriches them with the beauty of Greek nature. At the end of 1893 he won 2,500 drachmas from a lottery and was able to publish his ‘Prose’ at the beginning of the following year. His difficult living conditions resulted in him contracting tuberculosis. He moved to Corfu, hoping that his health would improve there, but it deteriorated and he finally died at the age of 26 on 22 April 1894 in Arta, where he lived with his sister.
[sources: Dimitris Kitioti – Yannis Mylonas, Biographies of Greek Writers, Athens 1980, sansimera.gr/biographies]