ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΛΑΧΑΝΑ
Η Μάχη του Κιλκίς – Λαχανά, μεταξύ του ελληνικού και του βουλγαρικού στρατού, υπήρξε από τις φονικότερες και πιο ένδοξες μάχες της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Σημειώθηκε στη διάρκεια του Δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου, στις 19-21 Ιουνίου του 1913 και η έκβαση της, υπέρ των ελληνικών δυνάμεων, άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση της Ανατολικής Μακεδονίας. Τον Ιούνιο του 1913, η 1η Μεραρχία διατάχθηκε από το Γενικό Στρατηγείο να επιτεθεί κατά της τοποθεσίας Λαχανά, ενισχυόμενη και από την 4η Μεραρχία, η οποία θα ενεργούσε προς την Ξυλόπολη. Η περιοχή του Λαχανά, λόγω της μορφολογίας και της αμυντικής οργάνωσης, παρουσίαζε μεγάλες δυσκολίες για την κίνηση των τμημάτων πεζικού προς τα βόρεια και ανατολικά. Αντίθετα, προσφερόταν για αποτελεσματικό αμυντικό αγώνα, γιατί παρείχε στον αμυνόμενο άριστη παρατήρηση και εκτεταμένα πεδία βολής. To πρωί της 21ης Ιουνίου 1913, τα ελληνικά τμήματα, με την υποστήριξη του πυροβολικού, εξόρμησαν με εφ’ όπλου λόγχη και παρά τις μεγάλες απώλειές τους, κατάφερναν να κερδίζουν έδαφος. Στο μεταξύ, η είδηση της απελευθέρωσης του Κιλκίς ενθουσίασε τις ελληνικές δυνάμεις που βρισκόταν στον Λαχανά και αναπτέρωσε το ηθικό των στρατιωτών, οι οποίοι θέλησαν να φανούν αντάξιοι των νικητών του Κιλκίς. Το 1ο Σύνταγμα Ευζώνων, με το 9ο Τάγμα Ευζώνων του Ταγματάρχη Ιωάννη Βελισαρίου κατάφερε με μεγάλη προσπάθεια να καταλάβει το χωριό Λαχανάς και μαζί με τον 1ο Λόχο του 4ου Συντάγματος Πεζικού, που βρισκόταν μπροστά από το υπόλοιπο Σύνταγμα, συνέχισε την κατά πόδας καταδίωξη των Βουλγάρων. Οι νεκροί και οι τραυματίες ανήλθαν σε 8.828 άνδρες. Ιδιαίτερα υψηλές ήταν και οι απώλειες σε αξιωματικούς, καθώς ηγούνταν των μονάδων τους για να εμψυχώσουν τους άνδρες τους, πολλοί από τους οποίους ήταν νεοσύλλεκτοι.
[stratistoria.wordpress.com, sansimera.gr]
BATTLE OF LACHANAS
The Battle of Kilkis – Lachanas, between the Greek and Bulgarian armies, was one of the deadliest and most glorious battles in modern Greek history. It took place during the Second Balkan War, on 19-21 June 1913, and its outcome, in favour of the Greek forces, paved the way for the liberation of Eastern Macedonia. In June 1913, the 1st Division was ordered by the General Headquarters to attack the Bulgarians in the region of Lachana, reinforced by the VI Division, which was to act towards Xylopolis. The Lachana area, because of its morphology and defensive organization, presented great difficulties for the movement of infantry divisions to the north and east. On the contrary, it offered itself for an effective defensive fight, because it provided the defender with excellent observation and extensive fields of fire. On the morning of June 21st, the Greek divisions, supported by artillery, broke out and, despite their heavy losses, advanced unabated. Meanwhile, the news of the liberation of Kilkis excited the Greek forces in Lachanas and a noble rivalry was created among all the men to prove themselves worthy of the victors of Kilkis. The 1st Regiment of Euzones, with the 9th Battalion of Euzones of Major John Velisarii, captured at the same time the village Lachanas and together with the 1st Company of the 4th Infantry Regiment, which was in front of the rest of the regiment, continued the pursuit of the Bulgarians. The dead and wounded amounted to 8,828 men. Losses of officers were particularly high, as they led their units to encourage their men, many of whom were new recruits.