ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ

Ο Λορέντζος Μαβίλης ήταν λυρικός ποιητής, ο οποίος σκοτώθηκε κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Γεννήθηκε το 1860 στην Ιθάκη, όπου υπηρετούσε ως δικαστικός ο πατέρας του Παύλος, ο οποίος είχε ισπανική καταγωγή. Η μητέρα του, ελληνικής καταγωγής, ήταν  ανιψιά του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Μαβίλης τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Κέρκυρα και φοίτησε για ένα χρόνο (1877-1878) στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Το 1879 έφυγε για τη Γερμανία, όπου έμεινε για δεκατέσσερα χρόνια. Εκεί μελέτησε τους αρχαίους κλασικούς και έμαθε Ιταλικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Σανσκριτικά. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του και το 1890 πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα από το πανεπιστήμιο του Erlangen. Το 1893 επέστρεψε στην Κέρκυρα, όπου εντάχτηκε στην Κερκυραϊκή Σχολή. Μετά την επάνοδό του στην Κέρκυρα, έγραψε μερικά από τα καλύτερα ποιήματά του και ασχολήθηκε με το γλωσσικό ζήτημα, που το θεωρούσε συνδεδεμένο με το εθνικό. Ο Μαβίλης δεν ήταν μόνο άνθρωπος του πνεύματος, αλλά και της δράσης. Φλογερός πατριώτης, συμμετείχε ενεργά στους απελευθερωτικούς αγώνες του έθνους. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, αγωνίστηκε ως επικεφαλής επαναστατικής ομάδας στην Κρήτη το 1897, προς ενίσχυση του εκεί επαναστατικού κινήματος και κατέληξε στην Ήπειρο επικεφαλής σώματος ανταρτών. Το 1909 γίνεται ο ενθουσιώδης κήρυκας της Επανάστασης του Στρατιωτικού Συνδέσμου και το 1910 εκλέγεται βουλευτής της Κέρκυρας. Το 1911, υπερασπίζοντας τη δημοτική γλώσσα, ως αντιπρόσωπος και μέλος της Αναθεωρητικής Συνέλευσης της Κέρκυρας, είπε μέσα στην Ελληνική Βουλή, απευθυνόμενος στους καθαρευουσιάνους: “Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν”. Το 1912, σε ηλικία πενήντα τριών ετών, παίρνει μέρος στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, στην εκστρατεία της Ηπείρου. Στις 28 Νοεμβρίου του 1912, αναλαμβάνει επικεφαλής του λόχου των εθελοντών Γαριβαλδινών και την επόμενη μέρα (29 Νοεμβρίου 1912) σκοτώνεται στη Μάχη του Όρους Δρίσκου κοντά στα Ιωάννινα. Θεωρείται ο μεγαλύτερος σονετογράφος Έλληνας ποιητής και ο τελευταίος εκπρόσωπος της Επτανησιακής Σχολής.

[sansimera.gr, pemptousia.gr]

LORENTZOS MAVILIS

Lorenzos Mavilis was a lyric poet who was killed during the Balkan Wars. Lorentzos Mavilis was born in Ithaca in 1860, where his judicial father Pavlos, a native of Spain, was serving at the time. His mother was a Greek-born niece of Governor Ioannis Kapodistrias. Mavilis completed his secondary school studies in Corfu and studied for one year (1877-1878) at the Faculty of Philosophy of the University of Athens. In 1879 he left for Germany, where he stayed for fourteen years. There he studied the ancient classics and learned Italian, English, French and Spanish, as well as Sanskrit. In Germany Mavilis completed his studies and in 1890 he received his doctorate from the University of Erlangen. In 1893 he returned to Corfu where he joined the Corfiot School. After his return to Corfu he wrote some of his best poems and dealt with the linguistic question, which he considered to be connected with the national question. Mavilis was not only a man of spirit, but also of action. An ardent patriot, he actively participated in the nation’s liberation struggles. After his return to Greece, he fought as the head of a revolutionary group in Crete in 1897, in support of the revolutionary movement there, and ended up in Epirus at the head of a guerrilla corps. In 1909 he became the enthusiastic preacher of the uprising and in 1910 he was elected as a deputy of Corfu. In 1911 he defended the demotic language as a representative and member of the Corfu Revision Assembly in the Greek Parliament and addressed the puritans: “There is no such thing as a vulgar language. There are vulgar people, and there are many vulgar people who speak the language of puritan’. In 1912, at the age of fifty-three, he took part in the Epirus campaign. On 28 November 1912 he became the leader of the company of the Garibaldin volunteers and the next day (29 November 1912) he was killed in the Battle of Mount Driskos near Ioannina during the First Balkan War. He is considered the greatest sonnet-writing Greek poet and the last representative of the Ionian School.