ΜΗΔΕΙΑ
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Μήδεια ήταν κόρη του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη και της Ωκεανίδας Ιδυίας ή Εκάτης. Από τη θεία της Κίρκη, είχε μάθει την τέχνη της μαγείας. Η “Μήδεια” είναι και η δεύτερη τραγωδία του Ευριπίδη που σώζεται ως τις μέρες μας. Ο ποιητής στο έργο αυτό πραγματεύεται το τελευταίο μέρος της ιστορίας του Ιάσονα και της Μήδειας, όμως η “Μήδεια” του Ευριπίδη δεν είναι ίδια με αυτή του μύθου. Η Μήδεια του μύθου δεν σκότωσε τα παιδιά της. Έκοψε κομματάκια τον αδελφό της και τον σκόρπισε στη θάλασσα, αργότερα έβαλε τις κόρες του Πελία να σκοτώσουν τον πατέρα τους, αλλά τα παιδιά της δεν τα σκότωσε. Άλυτο πρόβλημα θεωρείται για τους μελετητές το ποιος σκέφτηκε πρώτος τη Μήδεια παιδοκτόνο. Η υπόθεση της «Μήδειας» του Ευριπίδη, σε γενικές γραμμές, είναι η εξής: Η Μήδεια ζει στην Κόρινθο με τον Ιάσονα. Έχουν κάνει δύο παιδιά χωρίς όμως να παντρευτούν, γιατί εκείνος δεν μπορεί να την παντρευτεί, επειδή δεν είναι Ελληνίδα. Παραβιάζοντας τους όρκους που της είχε δώσει, αποφασίζει να παντρευτεί την κόρη του βασιλιά της Κορίνθου, του Κρέοντα. Η Μήδεια, απατημένη και ταπεινωμένη, θα πρέπει να φύγει από την Κόρινθο μαζί με τα παιδιά της. Ο Κρέοντας που φοβάται την εκδίκηση της «μάγισσας» για τον εαυτό του και την κόρη του, διατάζει να εξοριστούν αμέσως η Μήδεια και τα παιδιά της. Η ηρωίδα όμως τον πείθει να την αφήσει μόνο για μια μέρα, δήθεν για να ετοιμαστεί. Μέσα σ’ αυτήν τη μέρα, κατορθώνει να σκοτώσει τη νύφη με τον πατέρα της με ένα δηλητηριασμένο πέπλο και ένα μαγικό διάδημα. Ύστερα προχωρεί στην τραγική ακρότητα να σκοτώσει τα ίδια τα παιδιά της, για να εκδικηθεί τον άπιστο πατέρα τους αλλά και για να μην αφήσει να το κάνουν οι εχθροί της. Στο τέλος, χλευάζοντας τον Ιάσονα στην απελπισία του, με ένα φτερωτό άρμα διαφεύγει στην Αθήνα, όπου έχει διασφαλίσει άσυλο από το βασιλιά Αιγέα. Προσπαθεί όμως να δηλητηριάσει τον γιό του Θησέα κι έτσι ο Αιγέας την διώχνει και εκείνη καταφεύγει κοντά στο γιο της, Μήδο, στην Ασία, τη χώρα στην οποία δίνει το όνομά της (Μηδία). Στο τέλος της ζωής της πηγαίνει στα Ηλύσια Πεδία και γίνεται σύζυγος του Αχιλλέα. Στη σύγχρονη εποχή, η αρχαία τραγωδία έγινε γνωστή στο κοινό μέσα από πολλές παραστάσεις. Μια από αυτές έλαβε χώρα στις 6 Αυγούστου το 1961, όπου η σπουδαία Ελληνίδα υψίφωνος Μαρία Κάλλας υποδύθηκε τη Μήδεια μπροστά σε 17000 θεατές στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Αργότερα ενσάρκωσε ξανά τη Μήδεια στην ταινία του Ιταλού σκηνοθέτη Πιερ Πάολο Παζολίνι.
[mixanitouxronou.gr, citycampus.gr]
MEDEA
According to Greek mythology, Medea was the daughter of the king of Colchis, Aeetes, and the Oceanian Idyia or Hecate. From her aunt Circe, she had learned the art of magic. Medea is Euripides’ second tragedy to survive to the present day. The poet in this work deals with the last part of the story of Jason and Medea, but Euripides’ “Medea” is not the same as that of the myth. The Medea of the myth did not kill her children. She cut her brother into pieces and scattered him into the sea, later she had Pelias’ daughters kill their father, but she did not kill her children. An unresolved problem is considered by scholars to be who first thought of Medea as a child killer. The premise of Euripides’ Medea, in general terms, is as follows: Medea lives in Corinth with Jason. They have had two children but have not married, because the King cannot marry a woman who is not Greek. He therefore breaks the vows he had made to her and decides to marry the daughter of the King of Corinth, Creon. Medea, deceived and humiliated, must leave Corinth with her children. Creon, fearing the revenge of the “witch” for himself and his daughter, orders Medea and her children to be banished immediately. But the heroine convinces him to leave her for just one day, ostensibly to get ready. During this day, he manages to kill the bride and her father with a poisoned veil and a magic diadem. She then goes to the tragic extremity of killing her own children, both to avenge their unfaithful father and to prevent her enemies from doing so. In the end, mocking Jason in his desperation, she flees in a winged chariot to Athens, where she has secured asylum from King Aegeus. But she tries to poison Theseus’ son Theseus, so Aegeas drives her away and she flees to her son, Medus, in Asia, the country to which she gives her name (Medea). At the end of her life she goes to the Champs Elysees and becomes the wife of Achilles. In modern times, the ancient tragedy has become known to the public through many performances. One of these took place on 6 August 1961, when the great Greek soprano Maria Callas played Medea in front of 17,000 spectators in the ancient theatre of Epidaurus. Some years later, she again portrayed Medea in the film by Italian director Pier Paolo Pasolini.