ΦΑΙΣΤΟΣ
Οδός αφιερωμένη στο Μινωικό Ανάκτορο της Φαιστού, τα ερείπια του οποίου βρίσκονται στην νότιο-κεντρική Κρήτη, στην πεδιάδα της Μεσαράς, 55 χιλιόμετρα νότια της πόλης του Ηρακλείου. Η Φαιστός είναι από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους στην Κρήτη, και τουριστικός προορισμός χιλιάδων επισκεπτών κάθε χρόνο. Το μινωικό ανάκτορο της Φαιστού αναπτύχθηκε στην εύφορη πεδιάδα της Μεσαράς κατά τους προϊστορικούς χρόνους, δηλαδή από το 6.000 π.Χ. περίπου μέχρι και τον 1ο π.Χ. αιώνα, όπως επιβεβαιώνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα. Το πρώτο ανάκτορο στη Φαιστό χτίστηκε το 2.000 π.Χ. περίπου. Μυθικός ιδρυτής της λέγεται πώς είναι ο ίδιος ο Μίνωας και πρώτος βασιλιάς ο Ραδάμανθυς, αδερφός του Μίνωα. Ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στην Μινωική πόλη είναι και ο περιβόητος δίσκος της Φαιστού. Ο δίσκος της Φαιστού βρέθηκε το 1908 στα ερείπια του ανακτόρου. Χρονολογείται μεταξύ του 1850 π.Χ. και του 1600 π.Χ., είναι φτιαγμένος από πηλό, έχει μέση διάμετρο περίπου 15 εκατοστά και το πάχος του είναι 2 περίπου εκατοστά. Έχει και στις δύο του πλευρές συνολικά 242 σημεία γραφής, 61 λέξεις και 18 στίχους ομοιοκατάληκτους. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αρχαίας Ελλάδας, καθώς ο σκοπός και τα αναγραφόμενα σύμβολα σε αυτόν, παραμένουν έως σήμερα άγνωστα. Καθώς κεντρίζει το ενδιαφέρον αρχαιολόγων και μη, έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες για το περιεχόμενο του δίσκου, όπως για παράδειγμα ότι πρόκειται για προσευχή, για ένα γεωμετρικό θεώρημα, για διήγηση μιας ιστορίας, για ημερολόγιο κ.α.. Σύμφωνα με μια θεωρία, έξι στίχοι αναφέρονται στο φως, έξι στη δύση του, τρεις σε μία έγκυο θεότητα και άλλες δέκα είναι επίθετα της ίδιας, ουσιαστικά, φωτεινής θεότητας που άλλοτε ονομάζεται Πασιφάη (η μητέρα του Μίνωα) άλλοτε πάλι Αστάρτη-Αφαία, η μεσανατολικής προέλευσης θεότητα του έρωτα, του πολέμου, της φύσης και των βουνών, που αργότερα οι Κύπριοι ονόμασαν Αφροδίτη. Παρόλα αυτά η επιστημονική κοινότητα δεν έχει αποδεχθεί καμία από τις προτεινόμενες αποκρυπτογραφήσεις και ο δίσκος παραμένει ένα άλυτο μυστήριο.
[iellada.gr, explorecrete.com, lifo.gr/culture/arxaiologia]
PHAESTOS
A road dedicated to the Minoan Palace of Phaistos, the ruins of which are located in south-central Crete, in the plain of Messara, 55 km south of the city of Heraklion. Phaistos is one of the most important archaeological sites in Crete, and a tourist destination for thousands of visitors every year. The Minoan palace of Phaistos was developed in the fertile plain of Messara in prehistoric times, i.e. from about 6,000 BC to the 1st century BC, as confirmed by archaeological findings. The first palace in Phaistos was built around 2 000 BC. Its mythical founder seems to have been Minos himself and the first King was Radamanthys, Minos’ brother. One of the most important findings discovered in the Minoan city is the famous Phaistos Disc. The Phaistos Disc was found in 1908 in the ruins of the palace. It dates between 1850 BC and 1600 BC, it is made of clay, it has an average diameter of about 15 cm and it is about 2 cm thick. It has a total of 242 signs on both sides, 61 words and 18 rhyming verses. It is one of the greatest mysteries of ancient Greece, as its purpose and the symbols inscribed on it remain unknown to this day. As it arouses the interest of archaeologists and non-archaeologists alike, many interpretations have been given to the contents of the disc, such as that it is a prayer, a geometric theorem, a story, a diary, etc. According to one theory, six verses refer to the light, six to its setting, three to a pregnant deity and ten more are adjectives of the same, essentially, luminous deity, sometimes called Pasiphae (the mother of Minos), sometimes called Astarte-Aphaia, the Middle Eastern deity of love, war, nature and the mountains, whom the Cypriots later called Aphrodite. However, the scientific community has not accepted any of the proposed decipherments and the disc remains to this day an unsolved mystery.