ΣΙΓΗ ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΑΣ

Η Σιγή ή και Συκή ήταν μία σημαντική κωμόπολη της Προποντίδας με 4.000 Έλληνες κατοίκους και ήταν χτισμένη στα ΝΑ του Κιανού κόλπου, 6 χιλιόμετρα από τα Μουδανιά και 36 χιλιόμετρα από την Προύσα. Οι κάτοικοί της ασχολούνταν με τη ναυτιλία, τη γεωργία (ελιές, αμπέλια, μετάξι, κρεμμύδια), την αλιεία και το εμπόριο. Λέγεται ότι τον Μάρτιο του 1914, όταν οπλισμένοι Τούρκοι εισήλθαν στο χωριό με άγριες διαθέσεις, οι κάτοικοι αμέσως συγκέντρωσαν 50 χρυσές λίρες, ωστόσο ταυτόχρονα, ακόμα μία συμμορία τσετών μπήκε στο χωριό φωνάζοντας και πυροβολώντας. Στα επεισόδια συμμετείχαν και Τούρκοι των κοντινών χωριών, με τους οποίους μέχρι πρότινος οι Σιγηνοί διατηρούσαν τις καλύτερες σχέσεις. Οι Σιγηνοί, μαζί με άλλους πρόσφυγες (κυρίως από τα νησιά του Μαρμαρά) βρήκαν αρχικά καταφύγιο στο κοντινό Ντερέκιοι. Έπειτα από περίπου ένα μήνα, έλαβαν διαταγή απο την Μητρόπολη Προύσης να ξαναγυρίσουν όλοι στα χωριά τους. Την τρίτη ημέρα όμως της επιστροφής τους στην Σιγή, Τούρκοι χωροφύλακες ιππείς και οπλισμένοι πεζοί εισέβαλλαν στο χωριό, ζητώντας πάλι τον ξεριζωμό των Ελλήνων, ενώ στην συνέχεια καταλήστεψαν και κατέστρεψαν το χωριό. Μετά την ανακωχή του 1918, οι κάτοικοι ξαναγύρισαν στη Σιγή. Στις 24 Ιουνίου του 1920, τμήμα του Ελληνικού Στρατού της Απολλωνιάδας, αφού εισήλθε πρώτα το Γιαλί-Τσιφλίκ, έφτασε στην Τρίγλεια και από εκεί στην Σιγή. Οι Σιγηνοί υποδέχτηκαν με θέρμη τον Ελληνικό Στρατό και μαθητές ύψωσαν την γαλανόλευκη, πάνω στην οποία υπήρχε γραμμένο με χρυσά γράμματα ” ΖΗΤΩ Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙΣΑ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ”. Με την ήττα της Ελλάδας στον μικρασιατικό πόλεμο των ετών 1921-1922 (μικρασιατική καταστροφή), από το λιμάνι των Μουδανιών, οι κάτοικοι της Σιγής ακολούθησαν οριστικά πια τον δρόμο της προσφυγιάς. Οι πρόσφυγες από την Σιγή της Προύσας εγκαταστάθηκαν στα Νέα Μουδανιά Χαλκιδικής, στον Βαθύλακκο Κοζάνης (που αρχικά είχε πάρει την ονομασία Νέα Σιγή), στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες περιοχές.
[Πηγή: ομάδα facebook Προποντίδα, 28.01.2017]

SIGI PROPONTIDAS

Sigi or Siki was an important town of Propontis with 4,000 Greek inhabitants. It was built in the SE of the Gulf of Kianos, 6 km from Moudania and 36 km from Prousa.Its inhabitants were engaged in shipping, agriculture (olives, vines, silk, onions), fishing and trade.
In March 1914, when armed Turks entered the village with wild intentions, the inhabitants immediately collected 50 gold lire, at the same time, however, another gang of cossacks entered Sigi shouting and shooting. In the incidents Turks from nearby villages with whom until recently they had the best relations, were also involved. The Sigians, along with other refugees (Marmara Islands), found shelter in nearby Derekioi (which had escaped the looting). After about a month they received an order from the Metropolis of Prussa to return to their villages. But on the third day of their return to Sigi, Turkish gendarmes on horseback and armed infantrymen invaded the village shouting with fury for the uprooting of the Greeks, while plundering and destroying the village.
After the armistice of 1918 the inhabitants returned to Sigi. On June 24, 1920 a part of the Greek Army from Apolloniada after entering first in Yali-Csiflik, arrived in Triglia and from there to Sigi. The Sigians then welcomed the Greek Army with warmth and students raised the blue and white flag in which was written in gold letters “HURRAHY THE LIBERATED MINOR ASIA”. In 1922, after Greece was defeated in the Minor Asia war, the Sigians finally left their village and settled in Nea Moudania, Halkidiki, in Vathylakkos, Kozani (which was originally called Nea Sigi), in Thessaloniki and in other areas in Greece.

Source: Facebook group, Propontida, 28.01.2017