ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΒΩΛΟΣ
Ο Αλέξανδρος Σβώλος υπήρξε διαπρεπής Έλληνας νομικός και πολιτικός. Ανήκε στην σοσιαλιστική, δημοκρατική, αλλά μη κομμουνιστική αριστερά. Υπήρξε ο κορυφαίος ιδρυτής και θεμελιωτής της σύγχρονης νομικής και κοινωνικής σκέψης στο Συνταγματικό Δίκαιο. Έχει χαρακτηριστεί πολιτικός της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας και της μετριοπάθειας. Ο Σβώλος γεννήθηκε το 1892 στο Κρούσοβο της Βορειοδυτικής Μακεδονίας. Σπούδασε νομική στην Κωνσταντινούπολη (1911–1912) και κατόπιν στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου είχε για δάσκαλο τον διαπρεπή Έλληνα συνταγματολόγο Νικόλαο Σαρίπολο. Από πολύ νέος, ο Αλέξανδρος Σβώλος έδειξε ενδιαφέρον για την πολιτική και την κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας. Η διδακτορική του διατριβή το 1915 αφορούσε το βασικό συνταγματικό δικαίωμα του συνδικαλισμού των εργαζομένων. Κατά την περίοδο 1917–1920, διατέλεσε διευθυντής στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, στη Διεύθυνση Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής και κατά τα έτη 1921 – 1922, εργάσθηκε ως γενικός διευθυντής στην Προύσα της Μικράς Ασίας. Έπειτα από παραγγελία του Αριστείδη Στεργιάδη, Ύπατου Αρμοστή Σμύρνης, συνέταξε το Σύνταγμα της Ιωνικής Πολιτείας. Το 1929, διαδέχθηκε τον Σαρίπολο στην έδρα του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπήρξε τακτικός καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου αλλά διώχθηκε από το δικτατορικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου το 1936. Τον Απρίλιο του 1944, ύστερα από πολλούς δισταγμούς, δέχθηκε να γίνει πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Με την ιδιότητα αυτή, έλαβε μέρος στο Συνέδριο του Λιβάνου για την ανασυγκρότηση της ελληνικής κυβέρνησης υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Από το 1945 έως το 1953 διατέλεσε πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος-Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας και, μετά διετέλεσε πρόεδρος του ενιαίου Δημοκρατικού Κόμματος του Εργαζομένου Λαού (1953–1956). Το 1950 εκλέχθηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης, όπως και στις εκλογές του 1956. Ωστόσο, πέθανε μόλις τρεις ημέρες μετά την δεύτερη εκλογή του, στις 22 Φεβρουαρίου 1956 στην Αθήνα.
[efsyn.gr]
ALEXANDROS SVOLOS
Alexandros Svolos was a prominent Greek legal expert and politician. He was born in 1892 in Krusovo, Northwestern Macedonia. He studied law in Constantinople (1911-1912) and then at the University of Athens. From a very young age, Alexandros Svolos showed an interest in the political and social situation in Greece. His doctoral thesis in 1915 was on the constitutional right of workers to form unions. Between 1917 and 1920, he was the head of the Labour and Social Policy Direction at the Ministry of National Economy, and he helped to push through legislation ratifying the conventions of the newly founded International Labor Organization and during the years 1921-1922, he was employed as head administrator at Bursa in Asia Minor. At the same time at the request of Aristides Stergiadis, High Commissioner of Smyrna, he drafted the Constitution of the Ionian State. In 1929 he succeeded his mentor, the eminent Greek constitutionalist N. Saripolos, at the seat of Constitutional Law at Athens, a position he retained until 1946. Because of his left-leaning political views, he was dismissed in 1935 and again during the Metaxas Regime in 1936, when he was sent to internal exile in various Aegean islands. In April 1944, after much hesitation, he agreed to serve as president of the Political Committee of National Liberation (PECA), a Resistance-based government during the German occupation of Greece. In this role, Svolos participated in the Lebanon conference in May 1944, when the establishment of a government of national unity under Georgios Papandreou was decided. From 1945 to Svolos was president of the Socialist Party-Union of People’s Democracy until 1953 when it was merged with the Democratic Party, forming the Democratic Party of the Working People, (1953-1956) in which he continued to be president. In 1950 and 1956 he was elected as a deputy of Thessaloniki. However, he died just three days after his second election, on February 22nd, 1956 in Athens. In his honour, a hall has been named after him in the Law School of the University of Athens.