ΚΙΤΣΟΣ (ΚΥΡΙΑΚΟΣ) ΤΖΑΒΕΛΛΑΣ
Ο Κίτσος (Κυριάκος) Τζαβέλλας ήταν Σουλιώτης αγωνιστής του 1821 και πολιτικός. Γεννήθηκε στο Σούλι το 1800 και μεγάλωσε στην Κέρκυρα λόγω της σύγκρουσης των Σουλιωτών με τον Αλή Πασά. Το 1820, επέστρεψε στον τόπο καταγωγής του μαζί με τους Σουλιώτες ως καπετάνιος. Πολέμησε δίπλα στον Μάρκο Μπότσαρη στην πολιορκία του Μεσολογγίου και το 1823 ανέλαβε την αρχηγία του στρατού των Σουλιωτών. Το 1825, μπήκε στο πολιορκημένο Μεσολόγγι. Με την καταδρομική ηρωική του επιχείρηση στο νησάκι Κλείσοβα κατάφερε με λίγους άντρες να εξοντώσει τους άντρες του Κιουταχή και του Ιμπραήμ, συνολικά 6000 άνδρες. Κατά την ηρωική έξοδο, ηγήθηκε 2500 ανδρών από τους οποίους διασώθηκαν οι 1300. Το 1827, μετά τον θάνατο του Καραϊσκάκη, ανέλαβε αρχηγός του στρατού του Πειραιά. Στα χρόνια του εμφυλίου, τον φυλάκισαν μαζί με τον Κολοκοτρώνη επειδή ήταν υποστηρικτής του λεγόμενου φιλορωσικού κόμματος. Το 1835 αμνηστεύτηκε από τον βασιλιά Όθωνα, ο οποίος τον διόρισε υποστράτηγο και αργότερα αντιστράτηγο και υπασπιστή του. Η πολιτική του καριέρα ξεκίνησε ως Υπουργός Στρατιωτικών ενώ μετά το θάνατο του Ι. Κωλέττη το 1847, έγινε πρωθυπουργός. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί έναν χρόνο αργότερα λόγω των αντιπαραθέσεων με μέλη της κυβέρνησης του. Το 1849 ξαναγίνεται Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση του Κ. Κανάρη και το 1854, με αφορμή τον Κριμαϊκό πόλεμο, ανέλαβε άτακτο σώμα Σουλιωτών στην Ήπειρο. Μετά την αποτυχία της επιχείρισης αυτής, αποσύρθηκε. Απεβίωσε στο Μεσολόγγι το 1855 σε ηλικία 55 χρονών.
[Πηγές: sansimera.gr, mixanitouxronou.gr]
KITSOS (KYRIAKOS) TZAVELLAS
Kitsos (Kyriakos) Tzavellas was a Greek fighter in the Greek War of Independence and later Prime Minister of Greece. He was born in Souli in 1800 and grew up in Corfu due to the conflict of the Souliotes with Ali Pasha. In 1820, he returned to his place of origin as a captain. He fought alongside Markos Botsaris in the siege of Messolonghi and in 1823 he took command of the Souliotes’ army. In 1825 he entered the besieged Messolonghi, and with his heroic raid on the island of Klisova, he managed with a few men to exterminate the men of Kioutachi and Ibrahim, in total 6000 men. Then during the heroic exodus of Souliotes, he led 2500 men of whom 1300 were rescued. In 1827, after the death of Karaiskakis, he took over the command of the army of Piraeus. During the years of the civil war, he was imprisoned together with Kolokotronis for being a member of the so-called pro-Russian party. In 1835, he was pardoned by King Otto and appointed as his lieutenant general and later lieutenant general and adjutant general. His political career began as Minister of Military Affairs and he became Prime Minister in 1847 when I. Kolettis died. He was forced to resign a year later due to his disputes with members of his government. In 1849, he again became Minister of Military Affairs in the government of K. Kanaris. In 1854, on the occasion of the Crimean War, he became the leader of the Epirus revolt, with the revolutionaries demanding union with Greece. The operation failed and he has since retired. He died in Messolonghi in 1855 at the age of 55.