ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Ο Σοφοκλής Ε. Βενιζέλος ήταν Έλληνας πολιτικός που διατέλεσε πρωθυπουργός της χώρας για τρία μικρά διαστήματα στα μέσα του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στα Χανιά στις 3 Νοεμβρίου 1894 και ήταν δευτερότοκος γιος του μεγάλου πολιτικού Ελευθερίου Βενιζέλου. Το 1911, εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και εξήλθε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού του Πυροβολικού. Όταν παραιτήθηκε από το στράτευμα, εκλέχθηκε βουλευτής Χανίων στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920. Το 1936, μετά το θάνατο του πατέρα του Ελευθερίου Βενιζέλου, εκλέχθηκε στη διοικούσα επιτροπή του Κόμματος των Φιλελευθέρων. Στις 7 Μαΐου 1943, ανέλαβε το Υπουργείο Ναυτικού στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού στην Αίγυπτο. Μετά την παραίτηση Τσουδερού, ανέλαβε την πρωθυπουργία στις 10 Απριλίου 1944. Παρέμεινε πρωθυπουργός για λίγες μέρες και παραιτήθηκε στις 26 Απριλίου, για να σχηματισθεί η κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, στην οποία παρέμεινε ως αντιπρόεδρος ως τον Αύγουστο του 1944. Μετά την απελευθέρωση, επανήλθε στην Ελλάδα και στις 30 Αυγούστου του 1945 ανακηρύχθηκε υπαρχηγός των Φιλελευθέρων, με αρχηγό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη. Στις πρώτες εκλογές μετά την Κατοχή, κατέβηκε ως υποψήφιος με τον κόμμα ΕΠΕ (Εθνική Πολιτική Ένωσις), μαζί με τους Γεώργιο Παπανδρέου και Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Από τον Αύγουστο του 1950 ως τον Οκτώβριο του 1951, σχημάτισε τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις, σε συνεργασία με τον Γεώργιο Παπανδρέου. Διαπραγματεύτηκε την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και αποδέχθηκε τη συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο της Κορέας. Το 1958 υπήρξε συνιδρυτής της Ενώσεως Κέντρου, αφού εξομάλυνε στις σχέσεις του με τον Γεώργιο Παπανδρέου. Το 1960 ο Σοφοκλής Βενιζέλος επισκέφτηκε τη Σοβιετική Ένωση και συνομίλησε με τον Νικήτα Χρουστσόφ. Κατά τη συνάντηση αυτή, ο Σ. Βενιζέλος ανακίνησε το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, με το οποίο κανένας δεν είχε ασχοληθεί από το 1946 και μετά. Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1963, έγινε αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών. Δέκα μέρες πριν από τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964, κατά την οποία η Ένωση Κέντρου κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, ο Σοφοκλής Βενιζέλος πέθανε από καρδιακή προσβολή πάνω στο επιβατικό πλοίο “Ελλάς” που τον έφερνε από την Κρήτη στον Πειραιά. Ενταφιάστηκε  στο Ακρωτήρι Χανίων, δίπλα στον πατέρα του.

[sansimera.gr]

SOPHOCLES VENIZELOS

Sophocles E. Venizelos was a Greek politician who served as Prime Minister of the country for three short periods in the mid-20th century. He was born in Chania on 3 November 1894 and was the second son of the great politician Eleftherios Venizelos. In 1911, he entered the Evelpidon Military School and graduated with the rank of second lieutenant in the Artillery. When he resigned from the army, he was elected as a member of the Parliament of Chania in the elections of 1 November 1920. In 1936, after the death of his father Eleftherios Venizelos, he was elected to the executive committee of the Liberal Party. On 7 May 1943, he took over the Ministry of the Navy in the exiled Greek government of Emmanuel Tsouderos in Egypt. After Tsouderou’s resignation, he took over as Prime Minister on 10 April 1944. He remained Prime Minister for a few days and resigned on 26 April to form the government of national unity under Georgios Papandreou, in which he remained as Vice President until August 1944. After the liberation, he returned to Greece and on 30 August 1945 he was declared deputy leader of the Liberals, led by Themistocles Sofoulis. In the first elections after the Occupation, he stood as a candidate for the EPE (National Political Union) party, together with Georgios Papandreou and Panagiotis Kanellopoulos. From August 1950 to October 1951, he formed three successive governments, in collaboration with Georgios Papandreou. He negotiated Greece’s accession to NATO and accepted the country’s participation in the Korean War. In 1958 he co-founded the Union of the Centre, after normalizing his relations with Georgios Papandreou. In 1960, Sophocles Venizelos visited the Soviet Union and held talks with Nikita Khrushchev. During this meeting, S. Venizelos raised the North-Epirus issue, which no one had dealt with since 1946. After the November 1963 elections, he became Deputy Prime Minister and Minister of Foreign Affairs. Ten days before the elections of 16 February 1964, in which the Centre Union won an absolute majority, Sophocles Venizelos died of a heart attack on board the passenger ship Hellas, which was taking him from Crete to Piraeus. He was buried in Akrotiri, Chania, next to his father.